بروزرسانی: 03 تیر 1404
چیدانه سبک های معماری ایرانی، 6 سبک برجسته از گذشته تا به حال! | معماری نواز
چیدانه سبک های معماری ایرانی، 6 سبک برجسته از گذشته تا به حال! | معماری نواز
آب انبار حوض یا استخر سرپوشیده ای است که برای ذخیره آب به کار می رود. این فضا در زیرزمین و در مناطق بیابانی و کویری ساخته می شده است. آب موجود در آب انبارها از طریق آب باران و جویبارهای فصلی تأمین می گردد. حجره معمولا در اطراف حیاط مرکزی یا میانسرا به صورت مربع، مستطیل یا چندضلعی ساخته می شد.
- به طور کلی، کف زمین و دیوارها معمولاً با موزائیک های بزرگ و رنگارنگ تزیین می شدند.
- معماران ایرانی با یک هلال تزئینی جلوه خاصی به ورودی بناهای ایرانی می دادند.
- قطعا ایران مانند هر سرزمین دیگری دارای فرهنگ، هنر و معماری خاص خود هست.
- شاید همه با شنیدن اسم ارسی به یاد شیشه های رنگی خانه های قدیمی بیفتند اما حقیقت این است که ارسی می تواند شیشه رنگی نداشته باشد.
از نمونه های بارز استفاده از جلوخان می توان به کاروانسرای مهیار و مسجد امام دوره تاسیسات مکانیکی تهران اشاره نمود. پیدایش معماری ایرانی به حدود هزاره هفتم پیش از میلاد مسیح باز می گردد و تاریخی 6000 ساله دارد. از آغاز پیدایش آن تاکنون، این هنر دائماً تحت تاثیر موارد گوناگون، مانند عوامل مذهبی گسترش یافته و تکامل پیدا نموده است. معماری ایرانی از شناخته شده ترین و برجسته ترین سبک های معماری جهان است که در مقایسه با دیگر کشورهای جهان جایگاهی ویژه دارد.
گنبدهای ایران؛ تاریخچه، انواع و معماری خاص ایرانی
و در حیاط سازی نیز باغچه ها نسبت به حوض میانی متقارن باشند ، دیگر فضاهای با هم در درون خود تقارن را حفظ کرده باشند. اما گاهی به جای یک محور ، دو یا چهار محور یا حتی بیشتر در یک تقارن دیده می شود که در این حالت ، چون محورها به صورت متقاطع در می آیند ، خودبه خود نوع خاصی از تقارن در معماری را به صورت مرکزی نیز پدید می آورند. باز برای نمونه، در محلهٔ شارستان یزد، زمین تا ژرفای دو متری از جنس خاک رُس و پایین تر از آن، جنسی به نام چلو یا کرشک است که لایه ای بسیار سخت است.
دیدگاه دربارهٔ «آشنایی با عناصر معماری ایرانی»
در سایر هنرهای اسلامی نیز حضور یک مرکز مشخص را در طرح می توان مشاهده کرد که اجزای دیگر تحت تأثیر آن است. همه جا، چه در یک نقش دیواری یا در طرح فرش، چه روی جلد یک کتاب با در تزیین یک بشقاب سفالین گرایش و علاقه هنرمند مسلمان به مرکزگرایی محسوس و مشهود است. نیارش به دانش ایستایی، فن ساختمان و ساختمایه (مصالح) شناسی گفته می شده است. معماران ایرانی بر این باور بودند که ساختمایه باید «بوم آورد» یا «ایدری» (اینجایی) باشد. به گفتهٔ دیگر فرآورده (محصول) همان جایی باشد که ساختمان ساخته می شود و تا آنجا که شدنی است از امکانات محلی بهره گیری شود. همچنین از کاشی در آمود گنبدها بهره گیری می کردند و آنرا پر از نقش و نگار می کردند.
تراس چیست ؟ به همراه جایگاه و کاربری
از معماران ایرانی در دوران قدیم می توان از بدرالدین تبریزی و عیسی شیرازی یاد کرد. معماری در ایران بزرگ تاریخی مستمر از ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح تاکنون دارد، نمونه های شاخصی که در پهنه ی وسیعی از سوریه تا شمال هند و مرزهای چین گسترده شده است. تنوع ساختمان های ایرانی از آن جمله اند خانه های روستایی تا چایخانه ها، و پاویون ها تا سازه های اعجاب انگیزی که در دنیا نظیر آن ها نیست.